Hoeve Meezenbroeck - Heerlen
- Informatie
- Gegevens
- Documentatie
- Media
- Domein
Omschrijving:
(Marres, W. en J.J.F.W. van Agt, 1962) Van het huis Meezenbroek bestaat nog het hogere ingangspaviljoen, boven de poort een wapensteen (1660) met een herbezigd laatgotisch kruiskozijn met accoladeboog en gebeeldhouwde kopjes, XVI. Smeedijzeren schoorsteenbekroning en een links daarvan aansluitend gedeelte van de stalgebouwen.
Bouwtype:
HoeveTypologie:
Moated site, waarschijnlijk vierkante woontorenHuidig gebruik:
OnbekendAdres:
Kasteellaan 3Plaats:
HeerlenGemeente:
HeerlenRijksmonument:
21260Omvang monument:
Ingangspaviljoen en stalgebouwenLiteratuur:
- Belonje, J., 'Meysenbroeck' in: Land van Herle, 4(1954), p. 79-82.
- Crassier, Louis baron de, Dictionnaire historique du Limbourg néerlandais de la période féodale à nos jours, Maastricht, Van Aelst, opnieuw gepagineerde overdruk uit Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Limbourg 1930-1937, p. 169.
- Hupperetz, W., B. Olde Meierink en R. Rommes (red.), Kastelen in Limburg. Burchten en landhuizen (1000-1800), Utrecht, Matrijs, 2006, pp. 425-426.
- Habets, J., 'De leenen van Valkenburg' in: Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Duché de Limbourg, 22(1885), p. 227-232.
- Marres, W. en J.J.F.W. van Agt, Zuid-Limburg, uitgezonderd Maastricht, Den Haag, staatsdrukkerij, Deel V (provincie Limburg), derde stuk in De Nederlandse Monumenten van Geschiedenis en Kunst, 1962, p. 254.
- Put, M.M.J. & M. van Dijk, 2000 jaar Heerlen: van Romeinse nederzetting tot moderne stad, Heerlen, 1998, uitgave van het stadsarchief, 340 p.
Meezenbroek staat in het noordelijke deel van Heerlen. Rond 1935 is het hoofdgebouw verdwenen. Oorspronkelijk werd het kasteel gebouwd in het dal van de Caumerbeek ten noorden van de nu verdwenen buurtschap Schandelen. De beek werd opgestuwd voor de grachten en voor twee zuidelijk gelegen visvijvers. Tegenwoordig zijn de waterpartijen het middelpunt van een wijkpark. Achter het kasteel lag in het begin van de negentiende eeuw een 'grand canal' dat de symmetrieas van een driehoekige tuin vormde.
Het omstreeks 1935 gesloopte landhuis dat het noordoostelijke deel van het complex innam, bestond uit een niet meer omgracht, in baksteen opgetrokken blokvormig huis met een plattegrond van 14 x 14 meter.
De nog bestaande kasteelhoeve was eveneens omgracht. Het architectonisch meest sprekende onderdeel ervan is het poortgebouw, het enige originele element dat behouden is gebleven. De rest van de hoeve viel in de jaren zeventig van de vorige eeuw grotendeels onder de slopershamer. Alleen de stalvleugels zijdelings van het poortgebouw werden in 1978 gereconstrueerd ten behoeve van het restaurant. De oude kasteelhoeve omsloot niet geheel een rechthoekige binnenplaats; de noordoosthoek was open, omdat daar de kasteelgracht liep. De hoeve dateerde in zijn geheel uit het midden van de zeventiende eeuw.
Nu nog te zien:
Context:
Oorspronkelijk gelegen in het dal van de Caumerbeek.