Kasteelachtig landhuis; buitenplaats Blankenberg - Cadier en Keer

  • Informatie
  • Gegevens
  • Documentatie
  • Media
  • Domein
  • Wikipdia

Naam:

Blankenberg

Adres:

Blankenberg 1, Cadier en Keer

Website:

http://www.huizeblankenberg.info/

Bezoek mogelijkheden:

Nee

Omschrijving:

(RCE) Kasteel Blankenberg, schilderachtig verscholen in het zachtglooiende landschap met fraaie tuin en oprijlaan. Uitgebreid complex om een langwerpige binnenplaats, in huidige vorm, ± 1825. Het herenhuis, geheel verbouwd tussen 1856 en 1863, heeft een middenrisaliet met fronton en twee hoekpaviljoens.

Opmerking:

In hoofdzaak 19de-eeuws

Bouwtype:

Kasteelachtig landhuis; buitenplaats

Typologie:

Voorganger onbekend

Huidig gebruik:

Woonzorg / verpleegcentrum, Huisvesting religieuzen (klooster voor zusters van het arme kind Jezus)

Adres:

Blankenberg 1

Plaats:

Cadier en Keer

Gemeente:

Eijsden-Margraten

Rijksmonument:

34651

Omvang monument:

Huis en gebouwen om binnenplaats

Documentatie:

  • Rijksdienst voor de Monumentenzorg, Dossier Blankenberg, Zeist, Documentatie historische buitenplaatsen.

Literatuur:

  • Anoniem, Oude foto's uit negen dorpen : Banholt, Bemelen, Cadier en Keer, Eckelrade, Margraten, Mheer, Noorbeek, Scheulder, Sint-Geertruid, Sint-Geertruid / Margraten, Uitgave van de heemkundevereniging Sint-Geertruid / Margraten, meerdere delen, vanaf 1989.
  • Bulletin / Historische Kring Cadier en Keer, 1(1995)1 tot 2(1997)6, maandelijkse uitgave van de Historische Kring Cadier en Keer, voortgezet als: Keerder kroniek.
  • Crassier, Louis baron de, Dictionnaire historique du Limbourg néerlandais de la période féodale à nos jours, Maastricht, Van Aelst, opnieuw gepagineerde overdruk uit Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Limbourg 1930-1937, p. 75.
  • Hupperetz, W., B. Olde Meierink en R. Rommes (red.), Kastelen in Limburg. Burchten en landhuizen (1000-1800), Utrecht, Matrijs, 2006, pp. 485-486.
  • Habets, Jos., 'Notice sur la ci-devant Seigneurie de Cadier et la château de Blankenberg pres de Maestricht' in: Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Duché de Limbourg, 13(1876), p. 133 en 553.
  • Habets, Jos., 'De leenen van Valkenburg' in: Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Duché de Limbourg, 22(1885), p. 273-280.
  • Janssen de Limpens, K.J.Th., Leen- en laathoven in de Maaslandse Territoria vóór 1795, (Werken uitgegeven door Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap, nr. 6) Maastricht, 1974, p. 23 (nr. 66).
  • Krüll, W.J., Bibliografie van de geschiedenis van de Zuid-Limburgse kastelen en landhuizen, Heerlen, 1982, nummer 57.
  • Marres, W. en J.J.F.W. van Agt, Zuid-Limburg, uitgezonderd Maastricht, Den Haag, staatsdrukkerij, Deel V (provincie Limburg), derde stuk in De Nederlandse Monumenten van Geschiedenis en Kunst, 1962, p. 98.
  • Muehlberg, F., Blankenberg, Neuss, 1958, 16 p. (Onzeker of dit werkelijk over het hier bedoelde Blankenberg gaat.)
  • Overhof, S., 150 jaar Cadier en Keer : een blik in verleden en heden, Heerlen, Limburgs Dagblad, 1978, 87 p.
  • De Provincie Limburg (2 delen), Deel VII in Voorlopige Lijst der Nederlandsche Monumenten van Geschiedenis en Kunst, Den Haag, 1926, p. 164.
U kunt foto's van dit monument toevoegen op Wikimedia Commons o.v.v. rijksmonumentnr. 34651

Huis Blankenberg is een kasteel gelegen aan de Blankenberg in het gehucht Honthem bij Cadier en Keer dat tegenwoordig deel uitmaakt van de Nederlands Limburgse gemeente Eijsden-Margraten.

Op 600 meter naar het westen ligt de groeve Blankenberg en aan de Rijksweg staat de Sint-Blasiuskapel.

Geschiedenis

Particuliere eigenaren

Het huidige kasteel stamt uit 1825 en is gebouwd op de fundamenten van een middeleeuwse donjon, oorspronkelijk gelegen aan de heerbaan van Maastricht naar Limburg en Trier. In 1370 maakte het kasteel deel uit van de schepenbank Cadier. De eerste vermelding van een eigenaar is in 1381, waarbij sprake is van een zekere Arnold d’Elen. Hij verkocht het kasteel aan de familie Bongart die hun zetel op kasteel De Bongard in Bocholtz hadden. Na deze familie kwam het kasteel in bezit van achtereenvolgens de families De Herten en De Horion. Door vererving kwam het daarna in bezit van de familie Cortenbach en door verkoop in 1627 aan Wolter Hoen. De familie Hoen was een wijdvertakte familie die vele andere kastelen in Zuid-Limburg bezat. Vervolgens kwam het kasteel in bezit van de families Jacobi en Van Hemerstein en ten slotte kwam het in bezit van baron Salomon Reinier Marius Pichot du Plessis. Het was deze baron die de oude burcht in 1825 geheel tot de grond toe sloopte en op de fundamenten het huidige huis in neoclassicistische stijl en als lustoord bouwde met daarbij een prachtig park. Voor die tijd was het een heel modern gebouw met grote ramen en witgekalkte gevels. Inwendig had het fraaie zalen en een trap in Empirestijl. Toen de baron in 1841 overleed verkocht zijn weduwe het landgoed aan de Belgische baron Chestret de Haneffe. Het bleef tot 1904 in bezit van deze familie.

Recente geschiedenis

In 1904 werd het huis eigendom van het Franse broederschap van Sint-Blasius. Eind 19e eeuw en begin 20e eeuw was Cadier bekend als Sint-Blasiusbedevaartplaats. Door geldgebrek werd het gebouw slecht onderhouden en was de broederschap gedwongen het gebouw aan de paters redemptoristen over te doen. Dezen bouwden een kapel en een schuur bij het landhuis. Later werd het een klooster en pensionaat van de Zusters van het Arme Kind Jezus (in 1848 gesticht in Aken) en kreeg het een flinke opknapbeurt. In 2004 nam het Academisch Ziekenhuis Maastricht het complex over en werd het gebruikt als verpleeg- en herstelkliniek. De nog aanwezige zusters verhuisden naar het moederhuis van de congregatie, Huize Loreto in Simpelveld.

Eind april 2010 heeft een katholieke stichting Blankenberg gekocht en op 10 juni 2010 werd bekendgemaakt dat het seminarie Redemptoris Mater het zal gaan betrekken. Het seminarie is nog gevestigd in Roermond maar dat pand is te klein geworden.

Huis Blankenberg is een rijksmonument.

Beschrijving van het kasteel

Huis Blankenberg is een neoclassicistisch, wit gepleisterd gebouw. Het drielaagse hoofdgebouw wordt geflankeerd door twee hoekpaviljoens, waartussen een middenrisaliet voorzien van een fronton met stucversiering. De wit geschilderde, carrévormige kasteelhoeve sluit aan op het hoofdgebouw.

Ga naar Wikipedia.

Blankenberg ligt op het plateau van Margraten ten oosten van Cadier en Keer, tegen de noordelijke helling van een van de heuvels. Vanaf de straatweg Aken-Maastricht loopt een toegangsweg naar het huis. De bouw van het huidige landhuis werd aantrekkelijk door de aanleg van de straatweg.'

Al minstens vanaf het einde van de veertiende eeuw bestonden de Valkenburgse leengoederen Groot-Blankenberg en Klein-Blankenberg los van elkaar. Pas in de negentiende eeuw werden ze verenigd. Op beide goederen zou aan het einde van de veertiende eeuw een hoeve hebben gestaan.

In de twintigste eeuw is het landgoed versnipperd geraakt. Het kasteel kreeg een religieuze functie en is tegenwoordig in gebruik als klooster van de zusters van het Arme Kind Jezus.

Over de verschijningsvorm van (Groot-) Blankenberg is weinig bekend. De bronnen maken eeuwenlang melding van een 'hof' of 'hoeve'. Pas in de achttiende eeuw lijkt sprake van een 'huis'. Op de Tranchotkaart uit 1805 is een vierkant gebouw zichtbaar dat een binnenplaats omsluit. Het stond op de plek van de huidige U-vormige hoeve aan de zuidkant van het grote complex dat het landhuis Blankenberg tegenwoordig is.

In 1825 werd Blankenberg door baron Pichot du Plessis op grootse wijze herbouwd. Naar het noorden toe werd het restant van het complex uitgebreid met een herenhuis, een stal en een remise. Het restant zelf werd getransformeerd tot de nieuwe bouwhoeve. Het gevolg van deze bouwactiviteiten was een langwerpige binnenplaats die door vele doorgangen werd ontsloten.' 'De toegevoegde gebouwen kwamen op een hoger niveau te liggen dan de hoeve.

Nu nog te zien:



Context:

Gelegen op het plateau van Margraten, tegen de noordelijke helling van een heuvel