Besloten hoeve Einrade - Lemiers

  • Informatie
  • Gegevens
  • Documentatie
  • Media
  • Domein

Naam:

Einrade

Alternatieve benaming(en):

Einrath

Adres:

Holset 51-53, Lemiers

Bezoek mogelijkheden:

Nee

Omschrijving:

 (RDMZ i.c.m. J.J.F.W. van Agt, 1983) De hoeve bestaat uit een reeks van aaneengesloten gebouwen van baksteen en vakwerk om een binnenplaats die aan de zuidoostkant open is. Aan de zuidwestkant, de wegzijde, ziet men van oost naar west: het bakstenen woonhuis, XVI B en later; een lagere langgerekte stal van baksteen, XVII, aan de binnenplaatskant verhoogd, XVIII, en een hoekgedeelte van baksteen, XVI B, dat vroeger als een vierkante toren uitstak boven de bedaking. Een korte bakstenen stal, XVIII, sluit hier haaks op aan langs de noordwestkant van de binnenplaats. Een haakvormig gedeelte van vakwerk langs de noordwest- en noordoostkant bestaat uit een langsdeelschuur -XVIII maar ingrijpend gewijzigd- in het verlengde van de bakstenen stal, en een langwerpige schuur, XVII-XVII-XIX, langs de noordoostkant. Rechts van de voormalige hoektoren was vroeger de inrijpoort naar de binnenplaats. De tegenwoordige inrit bevindt zich aan de zuidzijde tussen de zuidoostelijke eindgevel van het woonhuis en een los bakhuis.

Bouwtype:

Besloten hoeve

Typologie:

Moated site

Huidig gebruik:

Boerderij

Adres:

Holset 51-53

Plaats:

Lemiers

Gemeente:

Vaals

Rijksmonument:

36660

Omvang monument:

Woonhuis, graanschuur, hoeve en tweede schuur

Documentatie:

  • Win, J.Th.H. de, Inventaris van de archieven der gemeente Vaals, Maastricht, Inspectie der Gemeente- en Waterschapsarchieven in Limburg, 1940, 375 p.

Literatuur:

  • Agt, J.F. van et al., Vaals, Wittem en Slenaken, Den Haag, Staatsuitgeverij, deel VII in De Nederlandse monumenten van geschiedenis en kunst. De provincie Limburg, Zuid-Limburg uitgezonderd Maastricht, 2e afl., 1983, p. 27-30.
  • Bertram, P., 'Mensen, hoeven en velden in de vroegere Vaalser St.-Paulusparochie en rond St.-Catharinakapel van Lemiers' in: Sankt Tolbert Vaals verleden en heden: tijdschrift van de heemkundige vereniging Sankt Tolbert Vaals, (1995)4, p. 3-67.
  • Bertrand, Cor, Vaals in oude ansichten, Zaltbommel, Europese Bibliotheek, 1975.
  • Brun, Sante, Spero invidiam Vaals, Vaals, uitgave van het gemeentebestuur Vaals, 1979, 24 p.
  • Crassier, Louis baron de, Dictionnaire historique du Limbourg néerlandais de la période féodale à nos jours, Maastricht, Van Aelst, opnieuw gepagineerde overdruk uit Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Limbourg 1930-1937, p. 533.
  • Doppler, P.M.H., 'Bescheiden nopens den laathof 'Einraede' te Vaals in 1616' in: De Maasgouw, 34(1912), p. 79.
  • Hupperetz, W., B. Olde Meierink en R. Rommes (red.), Kastelen in Limburg. Burchten en landhuizen (1000-1800), Utrecht, Matrijs, 2006, pp. 458-459.
  • Janssen de Limpens, K.J.Th., Leen- en laathoven in de Maaslandse Territoria vóór 1795, (Werken uitgegeven door Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap, nr. 6) Maastricht, 1974, p. 47 (nr. 169).
  • Janssen, Nic., Holset in vogelvlucht, z.p., uitgave van de auteur, 1993, 16 p.
  • Krüll, W.J., Bibliografie van de geschiedenis van de Zuid-Limburgse kastelen en landhuizen, Heerlen, 1982, nummer 85.
  • Oppenhoff, J., 'Vaalsbruch und der Malensbruch, zur Geschichte einer alten Waldgenossenschaft' in: Zeitschrift des Aachener Geschichtsverein, 56(1935), p. 31.
  • Win, J.Th.H. de, De geschiedenis van Vaals, Vaals, Gemeente Vaals, 1941, 109 p.
U kunt foto's van dit monument toevoegen op Wikimedia Commons o.v.v. rijksmonumentnr. 36660

Einrade ligt ten westen van het kerkdorpje Hoset westelijk van Vaals. Het bestaat uit een boerderijcomplex met aan de rand van een kom de sporen van vijvers, waarin het kasteel zou hebben gestaan.'

Tegenwoordig is er een pension gevestigd.

Het kasteel was getuige de kaart van Tranchot in het begin van de negentiende eeuw al verdwenen. In de westelijke van de twee vijvers lag volgens de kadastrale minuut van circa 1840 een vierkant eiland met afgeronde hoeken. Hier zou het kasteel Einrade hebben gestaan. De huidige boerderij is een uitgegroeid complex dat drie zijden van een binnenplaats omsluit. Het oudste deel is een op de westhoek gelegen restant van een vierkante toren.'

De tussenliggende ruimte werd in de loop van de zeventiende eeuw ingevuld, waarbij rechts van de toren de doorgang tot de binnenplaats werd gesitueerd. De rest van het complex dateert uit de achttiende en negentiende eeuw. Na een brand in 1928 werd in 1930 een deel van de bijgebouwen gedeeltelijk verbouwd.

Nu nog te zien:



Context:

Gelegen op de plek waar twee beken samenkomen in de Hermansbeek.