Besloten hoeve Arenborg - Venlo
- Informatie
- Gegevens
- Documentatie
- Domein
- Wikipdia
- Media
Naam:
ArenborgAdres:
Arenborgweg 77-85, VenloBezoek mogelijkheden:
Nee
Omschrijving:
(RCE) Het pand betreft een oorspronkelijk omgrachte half-gesloten Limburgse hoeve, de ingang wordt gemarkeerd door een poort. De poort is direct onder de toren geplaatst. Behalve de toren en het witte karakter van de verscheidene gewitte cementlagen op de muren, heeft het pand geen specifieke stijlkenmerken. Van de drie afzonderlijke vleugels aan het binnenhof is het aan de zuidzijde gelegen herenhuis met de poort en toren het oudst, deze is in het begin van de 17de eeuw ontstaan. De toren heeft een neo-romaans fries en werd in 1904 nog met een verdieping verhoogd. De oost- en westvleugel, de vroegere schuren, dateren van rond 1835. De westvleugel is gedateerd met het ankerjaartal 1835. Een gedeelte van de oostvleugel werd in 1913 tot woning verbouwd, na WO II werden de rest en de zuidvleugel tot woningen omgebouwd.
De zuidvleugel is aan de voorzijde nagenoeg symmetrisch ingedeeld en wit gepleisterd in rechthoekig blokmotief. De achterzijde is onregelmatig door uitbouwen. Het metselwerk van de westelijke zijgevel is ongepleisterd. De toren telt drie geledingen en heeft een samengesteld dak met leien. Bovenop de toren een windvaan met een draak en haan.
De oost- en westvleugel zijn asymmetrisch gesitueerd ten opzichte van de as door de poort. De oostvleugel bestaat uit drie verspringende gedeelten. Het gedeelte bij de Arenborgweg is ongeveer vier meter hoger dan de rest en wit gesausd. De overige bakstenen gevels zijn ongepleisterd. De westvleugel is aan de lange zijden wit gesausd en één bouwlaag hoog. De gevels aan de hofzijden bevatten kleine ramen en deuren. De dakkapellen op de vleugels zijn eveneens bescheiden van formaat.
Bouwtype:
Besloten hoeveTypologie:
Moated siteHuidig gebruik:
Wonen en kantoorAdres:
Arenborgweg 77-85Plaats:
VenloGemeente:
VenloRijksmonument:
37153Omvang monument:
Gehele pandLiteratuur:
- Crassier, Louis baron de, Dictionnaire historique du Limbourg néerlandais de la période féodale à nos jours, Maastricht, Van Aelst, opnieuw gepagineerde overdruk uit Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Limbourg 1930-1937, p. 544.
- Hupperetz, W., B. Olde Meierink en R. Rommes (red.), Kastelen in Limburg. Burchten en landhuizen (1000-1800), Utrecht, Matrijs, 2006, p. 166.
- Mialaret, J.H.A., Noord-Limburg, Deel V (provincie Limburg), tweede stuk in De Nederlandse Monumenten van Geschiedenis en Kunst, Den Haag, Staatsdrukkerij, 1937, p. 199.
- De Provincie Limburg (2 delen), Deel VII in Voorlopige Lijst der Nederlandsche Monumenten van Geschiedenis en Kunst, Den Haag, 1926, p. 510.
- Uyttenbroeck, H.H.H., Bijdragen tot de geschiedenis van Venlo, 5 delen, Venlo, Nieuwe Venlosche Courant, 1908-1931, deel V, p. 45.
- Verzijl, J.J.M.H., 'De Arenborg bij Venlo en zijne eigenaars' in: De Maasgouw, 49(1929), p. 7.
De Arenborg is een 17e-eeuws landhuis en hoeve in ’t Ven, een wijk van de Nederlandse stad Venlo. Sinds 1971 staat de Arenborg geregistreerd als rijksmonument.
Geschiedenis
Mogelijk was er in 1561 al een huis, maar de huidige Arenborg dateert uit begin 17e eeuw. Als waarschijnlijke bouwheer geldt Johannes Baptista van Arenbergh, die voor de Spaanse koning werkzaam was als controleur der licenten. Het huis zal dan ook naar Arenbergh zijn vernoemd.
Arnold Bloemarts, schepen en burgemeester van Venlo, kreeg de Arenborg in de tweede helft van de 17e eeuw in bezit. Hij gaf het huis in 1708 als huwelijkscadeau aan zijn dochter Maria Agnes toen zij trouwde met Johan Frans de Bruyne d’Abserbergh. Het echtpaar liet de Arenborg na aan hun dochter Isabella Maria Francesca.
Isabelle huwde twee keer en liet Arenborg na aan haar dochter Hendrica Barbara Isabella Swerts. Die trouwde met de jurist Hermanus Gerardus van Wessem. Jeannette Hubertine Richardt, een nicht van het echtpaar en eigenares van Lovendaal, zou Arenborg uiteindelijk erven. Nadat haar zoon Hyppolite Collaes in 1911 was overleden zonder erfgenamen, werd het landhuis publiekelijk geveild.
In 1913 werd een deel van de oostvleugel verbouwd tot woning. Na de Tweede Wereldoorlog zijn ook de overige gebouwen omgevormd tot woningen.
Beschrijving
Van een eventueel huis uit 1561 zijn geen restanten bekend.
Het huidige landhuis is begin 17e eeuw gebouwd en is nadien enkele keren verbouwd. Het bebouwde gedeelte heeft een afmeting van ongeveer 75 bij 75 meter, maar het gehele perceel was oorspronkelijk 75 bij 250 meter groot en was omgeven door een gracht.
De witgekleurde zuidvleugel is het oudste nog bestaande deel van de Arenborg. Deze begin 17e eeuw gebouwde langgerekte vleugel telt één bouwlaag onder een zadeldak. In het midden is een poorttoren aanwezig die oorspronkelijk één verdieping telde; in 1904 is de toren voorzien van een extra verdieping en is ook de kap met open spits gebouwd.
Aan de voorzijde bevinden zich een oost- en westvleugel, waardoor Arenborg een U-vormig complex is rond een voorplein. Oorspronkelijk waren deze vleugels de bijgebouwen. De huidige westvleugel dateert uit 1835 en zal een vervanging zijn van een ouder gebouw. De oostvleugel bestaat uit verschillende bouwdelen: het oudste stuk zal vermoedelijk uit de 17e eeuw stammen, de rest zal rond 1835 zijn gerealiseerd, tegelijk met de vernieuwde westvleugel.
Het voorplein is te bereiken via een 18e-eeuws hek tussen stenen pijlers die bekroond worden met bollen. De oprijlaan loopt onder de poorttoren verder naar het zuiden, waar zich de tuinen bevinden. Deze tuinen zijn anno 2024 grotendeels bebouwd met kassen.
Het landhuis is opgesplitst in losse wooneenheden.
Afbeeldingen
Ga naar Wikipedia.
De Arenborg is gelegen ten noorden van de stadskern van Venlo in het Arenbergerveld, aan de rand van de laagte waar in 1626-1632 de Fossa Eugenia doorheen is gegraven. Het huis is wellicht genoemd naar de bouwheer: Johannes Baptista van Arenbergh.
In het begin van de negentiende eeuw was de Arenborg omgeven door een langwerpige omgrachting. Het oudste gedeelte van de Arenborg is de zuidvleugel met centrale poorttoren die zich tussen de oost- en de westgracht uitstrekte. Door de poort zette de oprijlaan zich voort in de centrale as van de tuinaanleg achter de zuidvleugel. Deze was in het begin van de negentiende eeuw voorzien van een geometrisch padenpatroon.
Op de kaart van Tranchot uit het begin van de negentiende eeuw was nog sprake van een deels gesloten noordwand. De huidige westvleugel is gedateerd met jaartalankers en gebouwd in 1835. De oostvleugel is waarschijnlijk in hoofdvorm uit dezelfde tijd deels zeventiende-eeuws.
Mogelijk had de westvleugel voor zij in 1835 vervangen werd eenzelfde opzet als de oostvleugel en stond de toren toen op de middenas. De toegang tot het voorplein wordt nog gemarkeerd door twee stenen hekpijlers bekroond met bollen. Deze pijlers zijn vermoedelijk achttiende-eeuws.
Nu nog te zien:
-gebouw
-kavelgrenzen
Context:
Gelegen op de lagere zandgronden, tussen twee laagtes.
