Landhuis Stalberg - Venlo

  • Informatie
  • Gegevens
  • Documentatie
  • Media
  • Domein
  • Wikipdia

Naam:

Stalberg

Adres:

Stalbergweg 268, Venlo

Website:

http://www.stalberg.nl

Bezoek mogelijkheden:

Nee

Omschrijving:

(J.H.A. Mialaret, 1937) Op een voormalig omgracht terrein staat een klein rechthoekig gepleisterd bakstenen huis met zadeldak. Het huis is onderkelderd, telt één bouwlaag en een kapverdieping met hoge borstwering. Naast de ingang een laatgotische gevelsteen met het wapen Van Stalberg.

Bouwtype:

Landhuis

Typologie:

Moated site

Huidig gebruik:

Woning

Adres:

Stalbergweg 268

Plaats:

Venlo

Gemeente:

Venlo

Rijksmonument:

37174

Omvang monument:

Gehele pand

Literatuur:

  • Crassier, Louis baron de, Dictionnaire historique du Limbourg néerlandais de la période féodale à nos jours, Maastricht, Van Aelst, opnieuw gepagineerde overdruk uit Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Limbourg 1930-1937, p. 547.
  • Hupperetz, W., B. Olde Meierink en R. Rommes (red.), Kastelen in Limburg. Burchten en landhuizen (1000-1800), Utrecht, Matrijs, 2006, pp. 173-174.
  • Mialaret, J.H.A., Noord-Limburg, Deel V (provincie Limburg), tweede stuk in De Nederlandse Monumenten van Geschiedenis en Kunst, Den Haag, Staatsdrukkerij, 1937, p. 200.
  • De Provincie Limburg (2 delen), Deel VII in Voorlopige Lijst der Nederlandsche Monumenten van Geschiedenis en Kunst, Den Haag, 1926, p. 510.
  • Uyttenbroeck, H.H.H., Bijdragen tot de geschiedenis van Venlo, 5 delen, Venlo, Nieuwe Venlosche Courant, 1908-1931, deel V, p. 34.
  • Verzijl, J.J.M.H., 'Het huis Stalberg van Venlo' in: De Nedermaas, 16(1938 / 39)1, p. 12-16.
U kunt foto's van dit monument toevoegen op Wikimedia Commons o.v.v. rijksmonumentnr. 37174

Huize Stalberg is een monumentaal herenhuis en voormalig kasteel in de Nederlandse stad Venlo, provincie Limburg. Het middeleeuwse kasteel is in de 17e eeuw vervangen door het huidige herenhuis.

De naam Stalberg is afkomstig van de familie Van Stalbergen die eind 14e eeuw het oorspronkelijke kasteel liet bouwen.

Geschiedenis

De familie Van Stalbergen is zeer waarschijnlijk afkomstig uit Well. Daar stond, bij De Hamert aan de Maas tegenover kasteel Ooijen, een burcht de Stalberg.

Gerard van Stalbergen sr. betaalde in 1389 '4 oude schilden, 23 placken en 4 deniers' om burger van Venlo te worden. Omstreeks die tijd bouwde hij ook het kasteel. De familie Van Stalbergen hield het kasteel in bezit tot 1620, het jaar waarin erfdochter Lucia van Stalbergen overleed. Zij was in 1591 getrouwd met Johannes Römer en liet het kasteel na aan hun zoon Casper Römer.

Waarschijnlijk had het kasteel tijdens de Tachtigjarige Oorlog schade opgelopen. Dit kan de reden zijn geweest dat de familie Römer een nieuw herenhuis liet bouwen.

Jan Adriaan Römer, kleinzoon van Casper, trouwde met Isabelle Anna Maria van Dorth van Varick. Hun dochter Joanna Adriana Sibilla Römer huwde in 1747 met Arnold Carl Philippe August, Graaf van Varo, en erfde zowel Stalberg als het kasteel De Donck. Zij besloten om Stalberg te verpachten. Hun nakomeling Carl Ludwig Franz, Graaf van Varo verkocht in 1827 het kasteel aan het echtpaar Peter Andries Hendericks en Maria Christina Deckers.

In 1907 kocht het echtpaar Johannes A. Coenen en Maria J.H. Buskus het huis Stalberg aan en lieten het een jaar later renoveren. In 1994 volgde opnieuw een verkoop van het huis. De nieuwe eigenaren voerden in 1999 een restauratie uit.

Beschrijving

De oudste afbeelding van het kasteel Stalberg dateert uit 1570: aan de oostzijde van Venlo staat een complex gebouwen afgebeeld, met een kasteel van meerdere bouwlagen en een boerderij met een schuur. Omdat het slechts een schematische afbeelding betreft, is niet duidelijk hoe waarheidsgetrouw deze is. Er wordt van uit gegaan dat Huize Stalberg in ieder geval een omgracht, verdedigbaar bouwwerk was.

In de eerste helft van de 17e eeuw werd het (beschadigde of verwoeste) middeleeuwse kasteel in opdracht van de familie Römer door een representatief buitenhuis vervangen. Hierbij werd wel de oorsponkelijke opzet behouden van drie omgrachte percelen. Het middelste perceel bevatte een moestuin en het zuidelijke perceel een boomgaard. Op het noordelijke perceel werd - waarschijnlijk op dezelfde plek als de verwoeste hoofdburcht - het nieuwe buitenhuis opgetrokken, dat zelf ook nog van een eigen gracht was voorzien. Op dit perceel stond tevens nog andere bebouwing rondom een binnenplaats.

Het 17e-eeuwse rechthoekige bakstenen buitenhuis is behouden gebleven en is circa 10,6 bij 16,4 meter groot. Boven de kelder ligt de woonverdieping. De zolder wordt afgedekt door een zadeldak. Bij de bouw is ouder materiaal hergebruikt, maar er zijn geen aanwijzingen dat oude bouwdelen van het kasteel zijn opgenomen in het huis zelf. Naast de ingang bevindt zich een laatgotische gevelsteen met het wapen van de adellijke familie Van Stalbergen.

In de 19e eeuw kreeg het huis steunberen en werd het gepleisterd. De grachten werden gedempt.

Begin 20e eeuw volgde een restauratie. De moestuin en boomgaard zijn opgenomen in een nieuwe woonwijk. De bijgebouwen zijn afgebroken.

Externe link

  • Website over restauratie landhuis


Ga naar Wikipedia.

Huis Stalberg is tegenwoordig opgenomen in de stedelijke groenstructuur binnen de stad Venlo. Het werd oorspronkelijk gebouwd langs de oostelijke uitvalsweg van de stad die vanuit de Keulse- of Laarpoort richting Krieckenbeck in Duitsland liep. De locatie was gunstig vanwege de ligging op de grens van hoog- naar laagland met veel waterlopen die gevoed werden door hoger gelegen bronnen.

Stalberg werd herbouwd als representatief buitenhuis met herinneringen aan het oude weerbare karakter van het goed. Over de situatie na de herbouw is meer bekend dan over het eerste huis. Het langgerekte perceel werd door twee dwarsgrachten in drieën verdeeld. Alleen het noordelijk deelperceel aan de weg was bebouwd. Hierop stonden de schuren en stallen. In de zuidwesthoek van dit perceel stond tegen de dwarsgracht het huis, dat door een aparte gracht was gescheiden van de voorhof. Het tweede perceel was ingericht als moestuin en het derde, meest zuidelijke perceel was een boomgaard. De gebouwen op de voorburcht zijn in het begin van de twintigste eeuw verloren gegaan, alleen het zeventiende-eeuwse huis is behouden gebleven.

Nu nog te zien:



Context:

Gelegen in laagte tussen hoge zandgronden en plateau.